A Palabra no 23º Domingo do Tempo Ordinario – Ciclo C

GALEGO

PRIMEIRA Sab 9, 13-19 (gr 13-18b)

¿Quen se decatará do que quere o Señor?

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO DA SABEDORÍA

13¿Que home de feito poderá coñece-lo plan de Deus

ou quen se decatará do que quere o Señor?

14Abofé, os pensamentos dos mortais son covardes

e inseguros os nosos proxectos.

15Porque o corpo corruptible pesa na alma

e a tenda terrestre oprime a mente cavilosa.

16Se con dificultade imaxinámo-lo que hai sobre a terra

e con traballo atopámo-lo que está a man,

¿quen pescudará o que hai no ceo?

17¿Quen coñecerá o teu consello se ti non lle dás sabedoría

mandando o teu espírito santo desde o alto?

18Soamente deste xeito se endereitaron os vieiros dos terrestres,

aprenden os homes o que é do teu gusto

e son salvados pola Sabedoría.

                                 Palabra do Señor                                           R/. Grazas a Deus

SALMO RESPONSORIAL Sal 89 3-4. 5-6. 12-13. 14 e 17

R/ (1): O Señor foi o noso agarimo ó longo das xeracións

3Ti podes volver en po os mortais,

con dicirlles:- «Fóra, homes».

4Mil anos ante ti

son coma o onte que pasou

e coma unha vixilia da noite.

5Ti falos pasar, e son coma sono mañanceiro,

coma herba que agroma:

6de mañá florece e verdea

e á tarde ségana e seca.

12Ensínanos a conta-los nosos días,

para que aprendamos a ser asisados.

13Volve, Señor. ¿Por canto aínda?

Apiádate dos teus servos.

14Dános axiña a fartura da túa misericordia,

para que a nosa vida teña felicidade e ledicia.

17Que a bondade do Señor, noso Deus, sexa connosco

e que el asegure as accións das nosas mans.

SEGUNDA Film 9-17

Recíbeo non xa coma un servo, senón coma un benquerido irmán

PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA CARTA DE SAN PAULO

APÓSTOLO A FILEMÓN

Benquerido irmán:

9Sen máis título que ser eu Paulo, un vello que agora está preso por Cristo Xesús:

10pídoche por Onésimo, o meu fillo, que enxendrei estando na cadea. 12Velaí cho mando.

Velaí che vai unha parte de min. ¡Recíbeo!

13Pensei en me quedar con el, para que me axudase no teu lugar, mentres estou preso polo

Evanxeo. 14Pero non quixen facer nada sen contar co teu consentimento, para que non

fagas este ben á forza, senón porque che sae de dentro. 15Igual por iso marchou de onda ti

algún tempo: a fin de que agora o recuperes para sempre, 16non xa coma escravo, senón

coma algo máis ca escravo: coma un irmán benquerido. Para min é moi querido; ¡moito

máis o vai ser para ti, coma home e coma cristián! 17Así que se me consideras un amigo,

acólleo coma a min.

                           Palabra do Señor                                     R/. Grazas a Deus

ALELUIA Sal 118, 135:

Fai brillar ante o teu servo a túa presencia

e ensíname os teus mandatos

EVANXEO Lc 14, 25-33

Quen non renuncia a todo canto posúe, non pode ser discípulo meu

PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS

Nunha ocasión que seguía a Xesús moita xente, volveuse a eles e díxolles:

-Se alguén me quere seguir e non está disposto a romper con seu pai e con súa nai, coa

muller e mais cos fillos, cos irmáns e coas irmás, e incluso coa súa propia vida, non pode

ser discípulo meu. O que non carga coa súa cruz e me segue, non pode ser discípulo

meu.

Pois ¿quen de vós, querendo construír unha torre, non se para a pensar no presuposto, a

ver se a pode rematar? Non vaia ser que bote os alicerces e non a dea rematado e a xente

que o vexa faga riso del, dicindo: «Este empezou a construír e non deu rematado».

Ou ¿que rei, que sae á guerra contra outro, non se senta primeiro a cavilar se lle

chegarán dez mil homes para loitar contra vinte mil? E, se ve que non, cando aínda o ten

lonxe, mándalle unha embaixada, pedindo condicións de paz.

Pois así, como non renunciedes a todo o que tedes, non hai de vós quen poida ser

discípulo meu.

Palabra do Señor                                         R/. Loámoste, Cristo

CASTELLANO

Primera lectura

Lectura del libro de la Sabiduría (9,13-18):

¿Qué hombre conocerá el designio de Dios?,
o ¿quién se imaginará lo que el Señor quiere?
Los pensamientos de los mortales son frágiles
e inseguros nuestros razonamientos,
porque el cuerpo mortal oprime el alma
y esta tienda terrena abruma la mente pensativa.
Si apenas vislumbramos lo que hay sobre la tierra
y con fatiga descubrimos lo que está a nuestro alcance,
¿quién rastreará lo que está en el cielo?,
¿quién conocerá tus designios, si tú no le das sabiduría
y le envías tu santo espíritu desde lo alto?
Así se enderezaron las sendas de los terrestres,
los hombres aprendieron lo que te agrada
y se salvaron por la sabiduría».

Palabra de Dios

Salmo

Sal 89

R/.
Señor, tú has sido nuestro refugio de generación en generación.

V/. Tú reduces el hombre a polvo,
diciendo: «Retornad, hijos de Adán».
Mil años en tu presencia son un ayer que pasó;
una vela nocturna. R/.

V/. Si tú los retiras
son como un sueño,
como hierba que se renueva
que florece y se renueva por la mañana,
y por la tarde la siegan y se seca. R/.

V/. Enséñanos a calcular nuestros años,
para que adquiramos un corazón sensato.
Vuélvete, Señor, ¿hasta cuándo?
Ten compasión de tus siervo. R/.

V/. Por la mañana sácianos de tu misericordia,
y toda nuestra vida será alegría y júbilo.
Baje a nosotros la bondad del Señor
y haga prósperas las obras de nuestras manos.
Sí, haga prósperas las obras de nuestras manos. R/.

Segunda lectura

Lectura de la carta del apóstol san Pablo a Filemón (9b-10.12-17):

Querido hermano:
Yo, Pablo, anciano, y ahora prisionero por Cristo Jesús, te recomiendo a Onésimo, mi hijo, a quien engendré en la prisión Te lo envío como a hijo.
Me hubiera gustado retenerlo junto a mí, para que me sirviera en nombre tuyo en esta prisión que sufro por el Evangelio; pero no he querido retenerlo sin contar contigo: así me harás este favor, no a la fuerza, sino con toda libertad.
Quizá se apartó de ti por breve tiempo para que lo recobres ahora para siempre; y no como esclavo, sino como algo mejor que un esclavo, como un hermano querido, que silo es mucho para mí, cuánto más para ti, humanamente y en el Señor.
Si me consideras compañero tuyo, recíbelo a él como a mí.

Palabra de Dios

Evangelio del domingoLectura del santo evangelio según san Lucas (14,25-33):

En aquel tiempo, mucha gente acompañaba a Jesús; él se volvió y les dijo:
«Si alguno viene a mí y no pospone a su padre y a su madre, a su mujer y a sus hijos, a sus hermanos y a sus hermanas, e incluso a sí mismo, no puede ser discípulo mío.
Quien no carga con su cruz y viene en pos de mí, no puede ser discípulo mío.
Así, ¿quién de vosotros, si quiere construir una torre, no se sienta primero a calcular los gastos, a ver si tiene para terminarla? No sea que, si echa los cimientos y no puede acabarla, se pongan a burlarse de él los que miran, diciendo:
“Este hombre empezó a construir y no pudo acabar”.
¿O qué rey, si va a dar la batalla a otro rey, no se sienta primero a deliberar si con diez mil hombres podrá salir al paso del que lo ataca con veinte mil?
Y si no, cuando el otro está todavía lejos, envía legados para pedir condiciones de paz.
Así pues, todo aquel de entre vosotros que no renuncia a todos sus bienes no puede ser discípulo mío».

Palabra del Señor

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *