A Palabra no 28º Domingo do Tempo Ordinario – Ciclo C

GALEGO

Primeira Lectura     2 Re 5, 14-17

Volvéndose Naamán cara  ao home de Deus, proclamou a súa fe no Señor

LECTURA DO LIBRO SEGUNDO DOS REIS

            Naqueles días, baixou Naamán, o Sirio,  ao Xordán e mergullouse na súa auga sete veces, segundo lle mandara Eliseo o home de Deus. A súa carne tornouse entón coma a dun neno pequeno, e quedou limpo da súa lepra.

            Volveu Naamán con toda a súa compaña onda o home de Deus e presentóuselle, dicindo:

            ‑ «Agora recoñezo que non hai deus en toda a terra, fóra do Deus de Israel. Acepta, pois, un regalo do teu servo».

            Respondeulle Eliseo:

            ‑ «Polo Señor vivo a quen sirvo, que non aceptarei cousa ningunha». E por moito que lle insistiu para que aceptase, el negouse.

            Naamán dixo entón:

            ‑ «Pois logo, permite que o teu servo leve unha carga desta terra, a que poidan cargar dúas mulas, pois o teu servo non ofrecerá holocaustos nin sacrificios a deus ningún, senón só  ao Señor.

                        Palabra do Señor                             R/.  Grazas a Deus

SALMO RESPONSORIAL     Sal 97, 1. 2-3ab. 3cd-4

R/. (cf. 2b): O Señor revela a súa xustiza ante os pobos.

Cantade  ao Señor un cántico novo,

pois fixo marabillas;

a súa destra deulle a vitoria,

o seu brazo santo.

0 Señor dá a coñeces a súa vitoria,

revela a súa xustiza ante os pobos.

Lembrou a súa misericordia e a súa fidelidade

coa casa de Israel.

Os confíns todos da terra percibiron

a vitoria do noso Deus.

Aclama  ao Señor, terra enteira,

rompede a cantar e a tocar.

Segunda Lectura     2 Tim 2, 8-13

Se nos mantemos firmes, reinaremos con Cristo

LECTURA DA SEGUNDA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO A TIMOTEO

            Benquerido irmán:

            Lémbrate de Xesús Cristo, resucitado dos mortos, da semente de David.

            Este é o meu Evanxeo, polo que padezo ata estar preso coma un vulgar criminal. Pero a palabra de Deus non está encadeada.

            Por iso soporto todas as cousas por mor dos escolleitos, para que tamén eles acaden  salvación en Cristo Xesús, coa gloria eterna. Gran verdade é esta:

            Se con el morremos, viviremos con el.

Se con el padecemos,  reinaremos con el.

Se renegamos del, tamén el nos ignorará.

            Pero se lle fallamos na fe, el mantense fiel,

pois non pode renegar de si mesmo.

                        Palabra do Señor                             R/.  Grazas a Deus

ALELUIA   1 Tes 5, 18

Se non se canta, pódese omitir

Aleluia, aleluia.

Dade grazas por todo:

tal é a vontade de Deus en Cristo Xesús para con vós.

Aleluia.

Evanxeo     Lc 17, 11-19

Non houbo quen volvera dar gloria a Deus senón este xentil

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS

            Indo Xesús camiño de Xerusalén, mentres pasaba entre Samaría e Galilea,  ao entrar nunha aldea, saíronlle  ao paso dez gafos. Pararon  ao lonxe, e dando voces suplicáronlle:

            ‑ Xesús, Mestre, ten dó de nós.

            El,  ao velos, díxolles:

            ‑ Ídevos presentar aos sacerdotes.

            E aconteceu que cando ían para alá, quedaron limpos. E un deles,  ao se decatar de que estaba curado, volveu loando a Deus con grandes voces. E prostrándose, rostro en terra, aos pés de Xesús, deulle as grazas. Era un samaritano. Xesús dixo:

            ‑ Non foron dez os que quedaron limpos? Onde están os outros nove? Ninguén, fóra dun estranxeiro, volveu para lle dar gloria a Deus?

            E engadiu:

            ‑ Érguete e vaite: salvoute a túa fe.

                        Palabra do Señor                             R/. Loámoste, Cristo

CASTELLANO

Primera lectura

Lectura del segundo libro de los Reyes (5,14-17):

EN aquellos días, el sirio Naamán bajó y se bañó en el Jordán siete veces, conforme a la palabra de Eliseo, el hombre de Dios, Y su carne volvió a ser como la de un niño pequeño: quedó limpio de su lepra.
Naamán y toda su comitiva regresaron al lugar donde se encontraba el hombre de Dios. Al llegar, se detuvo ante él exclamando:
«Ahora conozco que no hay en toda la tierra otro Dios que el de Israel. Recibe, pues, un presente de tu siervo».
Pero Eliseo respondió:
«Vive el Señor ante quien sirvo, que no he de aceptar nada».
Y le insistió en que aceptase, pero él rehusó.
Naamán dijo entonces:
«Que al menos le den a tu siervo tierra del país, la carga de un par de mulos, porque tu servidor no ofrecerá ya holocausto ni sacrificio a otros dioses más que al Señor».

Palabra de Dios

Salmo

Sal 97,1.2-3ab.3cd-4

R/.
El Señor revela a las naciones su salvación.

V/. Cantad al Señor un cántico nuevo,
porque ha hecho maravillas.
Su diestra le ha dado la victoria,
su santo brazo. R/.

V/. El Señor da a conocer su salvación,
revela a las naciones su justicia.
Se acordó de su misericordia y su fidelidad
en favor de la casa de Israel. R/.

V/. Los confines de la tierra han contemplado
la salvación de nuestro Dios.
Aclama al Señor, tierra entera;
gritad, vitoread, tocad. R/.

Segunda lectura

Lectura de la segunda carta del apóstol san Pablo a Timoteo (2,8-13):

Querido hermano:
Acuérdate de Jesucristo, resucitado de entre ¡os muertos, nacido del linaje de David, según mi evangelio, por el que padezco hasta llevar cadenas, como un malhechor; pero la palabra de Dios no está encadenada.
Por eso lo aguanto todo por los elegidos, para que ellos también alcancen la salvación y la gloria eterna en Cristo Jesús.
Es palabra digna de crédito:
Pues si morimos con él, también viviremos con él;
si perseveramos, también reinaremos con él;
si lo negamos, también él nos negará.
Si somos infieles, él permanece fiel,
porque no puede negarse a sí mismo.

Palabra de Dios

Evangelio del domingoLectura del santo evangelio según san Lucas (17,11-19):

Una vez, yendo Jesús camino de Jerusalén, pasaba entre Samaría y Galilea. Cuando iba a entrar en una ciudad, vinieron a su encuentro diez hombres leprosos, que se pararon a lo lejos y a gritos le decían:
«Jesús, maestro, ten compasión de nosotros».
Al verlos, les dijo:
«Id a presentaros a los sacerdotes».
Y sucedió que, mientras iban de camino, quedaron limpios. Uno de ellos, viendo que estaba curado, se volvió alabando a Dios a grandes gritos y se postró a los pies de Jesús, rostro en tierra, dándole gracias.
Este era un samaritano.
Jesús, tomó la palabra y dijo:
«¿No han quedado limpios los diez?; los otros nueve, ¿dónde están? ¿No ha habido quien volviera a dar gloria a Dios más que este extranjero?».
Y le dijo:
«Levántate, vete; tu fe te ha salvado».

Palabra del Señor

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *