GALEGO
PRIMEIRA Sir 24, 1-4. 12-16 (gr 1-2. 8-12)
A sabedoría de Deus habitará no pobo elixido
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NO LIBRO DO ECLESIÁSTICO
24 1A Sabedoría fai a propia louvanza
e gábase no medio do seu pobo;
2Abre a boca na asemblea do Altísimo,
proclama a súa gloria diante do seu exército:
3-«Eu saín da boca do Altísimo
e recubrín a terra coma a néboa;
4plantei a miña tenda no máis alto
e pousei o meu trono nunha columna de nubes.
8Foi entón cando o creador universal me ordenou
e o que me formou fíxome planta-la tenda
dicíndome: Afinca en Xacob,
colle por herdanza a Israel.
9Antes dos séculos, desde o comezo, creoume
e endexamais non deixarei de existir;
10oficiei na súa tenda santa, diante del,
e deste modo estableceume en Sión;
11do mesmo xeito, fíxome acougar na súa cidade amada,
Xerusalén, onde goberno.
12Botei raiceiras nun pobo de moita sona
e teño a miña herdanza na parcela do Señor.
SALMO RESP. Sal 147, 12-13. 14-15. 19-20
R/ (Xn 1, 14): O Verbo fíxose carne, e habitou entre nós
Ou: Aleluia
12Glorifica ó Señor, Xerusalén,
louva o teu Deus, Sión.
13El reforza os ferrollos das túas portas
e bendice os teus fillos no teu seo.
14Establece a paz nos teus confíns
e fártate de flor de trigo.
15El manda á terra a súa mensaxe
e a súa palabra corre lixeira.
19El anuncia a Xacob os seus proxectos,
os seus estatutos e mandatos a Israel.
20Non fai así con outros pobos
que descoñecen as súas decisións.
SEGUNDA Ef 1, 3-6. 15-18
Predestinounos a sermos fillos de adopción por medio de Xesús
PROCLAMACIÓN DA PALABRA RECOLLIDA NA CARTA DE SAN PAULO APÓSTOLO ÓS EFESIOS
3¡Bendito sexa o Deus e Pai do noso Señor Xesús Cristo, que por medio de Cristo nos
bendiciu no ceo con toda clase de bendicións do Espírito! 4Porque nos escolleu antes da
formación do mundo, para que fosemos santos e sen mancha perante El polo amor.
5El decidiu xa daquela profillarnos por medio de Xesús Cristo, para El, conforme o
designio da súa vontade
15Por iso, tamén eu, tendo oído falar da vosa fe no Señor Xesús e do voso amor a
tódolos crentes, 16non paro de lle dar gracias a Deus por vós, recordándovos nas miñas
oracións, 17de xeito que o Deus do noso Señor Xesús Cristo, o Pai glorioso, vos
conceda espírito de sabedoría e de revelación, para coñece-lo ben; 18que manteña
iluminados os ollos da vosa alma, para que comprendáde-las esperanzas que abre a súa
chamada, a riqueza que supón a súa gloriosa herdanza destinada ós crentes
ALELUIA Cf 1 Tim 3, 16
Gloria a ti, Cristo, predicado a tódolos pobos;
gloria a ti, Crsto, a quen se cre no mundo enteiro
EVANXEO Xn 1, 1-18 (longo)
O Verbo fíxose carne e habitou entre nós
PROCLAMACIÓN DO SANTO EVANXEO SEGUNDO XOÁN
1 1No principio existía a Palabra,
e a Palabra estaba onda Deus,
e a Palabra era Deus.
2Ela estaba no principio onda Deus.
3Todo foi feito por ela,
e sen ela non se fixo
nada do que foi feito.
4Nela estaba a vida,
e a vida era a luz dos homes;
5a luz aluma na tebra,
e a tebra non a deu apagado.
6Houbo un home
mandado por Deus:
o seu nome era Xoán.
7Este veu de testemuña
para dar testemuño da luz,
para que todos cresen por el.
8Non era el a luz,
senón que veu para dar testemuño da luz.
9(A Palabra) era a verdadeira luz
que aluma a todo home
que vén a este mundo.
10Ela estaba no mundo,
e o mundo foi feito por ela,
pero o mundo non a recoñeceu.
11Veu á súa propiedade,
e os seus non a acolleron.
12Pero a cantos a recibiron,
-ós que cren no seu nome-
déulle-lo poder
de seren fillos de Deus.
13Estes, non naceron do sangue,
nin da vontade da carne,
senón de Deus.
14E a Palabra fíxose carne,
e plantou entre nós a súa tenda,
e nós vímo-la súa gloria,
gloria coma de Unixénito
que vén do Pai,
cheo de gracia e de verdade.
15Xoán dá testemuño del,
exclamando:
Este évos de quen eu dixen:
«O que vén detrás miña,
pasa diante miña,
pois existía primeiro ca min».
16E da súa abundancia
recibimos todos nós
gracia e máis gracia.
17Pois a Lei deuse
por medio de Moisés;
a gracia e a verdade
realizáronse por Xesús Cristo.
18A Deus ninguén o viu;
o Unixénito, que está no seo do Pai,
foi quen nolo revelou.
Ou máis breve: 1-5. 9-14
1 1No principio existía a Palabra,
e a Palabra estaba onda Deus,
e a Palabra era Deus.
2Ela estaba no principio onda Deus.
3Todo foi feito por ela,
e sen ela non se fixo
nada do que foi feito.
4Nela estaba a vida,
e a vida era a luz dos homes;
5a luz aluma na tebra,
e a tebra non a deu apagado.
9(A Palabra) era a verdadeira luz
que aluma a todo home
que vén a este mundo.
10Ela estaba no mundo,
e o mundo foi feito por ela,
pero o mundo non a recoñeceu.
11Veu á súa propiedade,
e os seus non a acolleron.
12Pero a cantos a recibiron,
-ós que cren no seu nome-
déulle-lo poder
de seren fillos de Deus.
13Estes, non naceron do sangue,
nin da vontade da carne,
senón de Deus.
14E a Palabra fíxose carne,
e plantou entre nós a súa tenda,
e nós vímo-la súa gloria,
gloria coma de Unixénito
que vén do Pai,
cheo de gracia e de verdade
PALABRA DO SEÑOR
CASTELLANO
Primera lectura
Lectura del libro del Eclesiástico [24, 1-2. 8-12]
La sabiduría hace su propia alabanza,
encuentra su honor en Dios
y se gloría en medio de su pueblo.
En la asamblea del Altísimo abre su boca
y se gloría ante el Poderoso.
«El Creador del universo me dio una orden,
el que me había creado estableció mi morada
y me dijo: “Pon tu tienda en Jacob,
y fija tu heredad en Israel”.
Desde el principio, antes de los siglos, me creó,
y nunca más dejaré de existir.
Ejercí mi ministerio en la Tienda santa delante de él,
y así me establecí en Sión.
En la ciudad amada encontré descanso,
y en Jerusalén reside mi poder.
Arraigué en un pueblo glorioso,
en la porción del Señor, en su heredad».
Palabra de Dios
Salmo
Salmo [147, 12-13. 14-15. 19-20]
R/. El Verbo se hizo carne y habitó entre nosotros
Glorifica al Señor Jerusalén;
alaba a tu Dios, Sión.
Que ha reforzado los cerrojos de tus puertas,
y ha bendecido a tus hijos dentro de ti. R/.
Ha puesto paz en tus fronteras,
te sacia con flor de harina.
Él envía su mensaje a la tierra,
y su palabra corre veloz. R/.
Anuncia su palabra a Jacob,
sus decretos y mandatos a Israel;
con ninguna nación obró así,
ni les dio a conocer sus mandatos. R/.
Segunda lectura
Lectura de la carta del apóstol san Pablo a los Efesios [1, 3-6. 15-18]
Bendito sea el Dios, Padre de nuestro Señor Jesucristo,
que nos ha bendecido en Cristo
con toda clase de bendiciones espirituales en los cielos.
Él nos eligió en Cristo, antes de la fundación del mundo
para que fuésemos santos e intachables ante él por el amor.
Él nos ha destinado por medio de Jesucristo,
según el beneplácito de su voluntad,
a ser sus hijos,
para alabanza de la gloria de su gracia,
que tan generosamente nos ha concedido en el Amado.
Por eso, habiendo oído hablar de vuestra fe en Cristo y de vuestro amor a todos los santos, no ceso de dar gracias por vosotros, recordándoos en mis oraciones, a fin de que el Dios de nuestro Señor Jesucristo, el Padre de la gloria, os dé espíritu de sabiduría y revelación para conocerlo, e ilumine los ojos de vuestro corazón para que comprendáis cuál es la esperanza a la que os llama, cuál la riqueza de gloria que da en herencia a los santos.
Palabra de Dios
Evangelio del domingo
Lectura del santo evangelio según san Juan [1, 1-18]
En el principio existía el Verbo, y el Verbo estaba junto a Dios, y el Verbo era Dios.
Él estaba en el principio junto a Dios.
Por medio de él se hizo todo, y sin él no se hizo nada de cuanto se ha hecho.
En él estaba la vida, y la vida era la luz de los hombres.
Y la luz brilla en la tiniebla, y la tiniebla no lo recibió.
Surgió un hombre enviado por Dios, que se llamaba Juan: éste venía como testigo, para dar testimonio de la luz, para que todos creyeran por medio de él.
No era él la luz, sino el que daba testimonio de la luz.
El Verbo era la luz verdadera, que alumbra a todo hombre, viniendo al mundo.
En el mundo estaba; el mundo se hizo por medio de él, y el mundo no lo conoció.
Vino a su casa, y los suyos no lo recibieron.
Pero a cuantos lo recibieron, les dio poder de ser hijos de Dios, a los que creen en su nombre.
Estos no han nacido de sangre, ni de deseo de carne,
ni de deseo de varón, sino que han nacido de Dios.
Y el Verbo se hizo carne y habitó entre nosotros, y hemos contemplado su gloria: gloria como del Unigénito del Padre, lleno de gracia y de verdad.
Juan da testimonio de él y grita diciendo:
«Este es de quien dije: el que viene detrás de mí se ha puesto delante de mí, porque existía antes que yo».
Pues de su plenitud todos hemos recibido, gracia tras gracia.
Porque la ley se dio por medio de Moisés, la gracia y la verdad nos ha llegado por medio de Jesucristo.
A Dios nadie lo ha visto jamás: Dios Unigénito, que está en el seno del Padre, es quien lo ha dado a conocer.
Palabra del Señor