A Palabra no 29º Domingo do Tempo Ordinario – Ciclo C

GALEGO

Primeira Lectura     Ex 17, 8-13

Mentres Moisés levantaba a man, vencía Israel

LECTURA DO LIBRO DO ÉXODO

            Naqueles días, viñeron os amalecitas e atacaron Israel en Refidim. Moisés díxolle a Xosué:

            ‑ «Escolle uns poucos homes e sae a loitar con Amalec. De mañá eu estarei no cume do outeiro, coa vara de Deus na man».

Xosué fixo o que lle mandaba Moisés, e foi loitar con Amalec mentres Moisés, Aharón e Hur subían  ao cume do outeiro.

            Cando Moisés erguía as mans, vencía Israel; cando as baixaba, vencía Amalec. As mans de Moisés estaban cansas, e eles colleron unha pedra e puxéronlla de asento,  ao tempo que Aharón e Hur, un por cada lado, lle sostiñan as mans ergueitas.

            As mans de Moisés estiveron ergueitas ata a posta do sol.

Xosué venceu a Amalec e á súa xente, a fío de espada.

                        Palabra do Señor                             R/.  Grazas a Deus

SALMO RESPONSORIAL     Sal 120, 1-2. 3-4. 5-6. 7-8

R/. (cf. 2): O noso socorro vén do Señor, que fixo o ceo e mais a terra.

Alzo os meus ollos cara aos montes:

de onde virá  o meu socorro?

O meu socorro vén do Señor,

que fixo o ceo e mais a terra.

El non deixa que esvare o teu pé,

o teu gardián non dorme;

non dorme, non adormece,

o gardián de Israel.

O Señor é o teu gardián,

O Señor é o teu arrimo, está á túa dereita.

Polo día o sol non che fará dano

nin a lúa pola noite.

O Señor gárdate do mal,

El garda a túa vida.

O Señor garda a túa chegada e a túa saída,

agora e por sempre.

Segunda Lectura     2 Tim 3, 14 — 4, 2

Perfecto sexa o home de Deus, idóneo para calquera obra boa

LECTURA DA SEGUNDA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO A TIMOTEO

            Benquerido irmán:

            Mantente no que aprendiches e no que criches, e que non che esqueza quen cho aprendeu. Porque xa desde neno coñeces as letras santas, que son podentes para che ensinar o  camiño da salvación pola fe en Cristo Xesús.

            Toda a Escritura está inspirada por Deus e é útil para ensinar, para corrixir, para emendar, para educar na xustiza. Dese xeito, o home de Deus tórnase idóneo para calquera obra boa.

            Pídoche diante de Deus e de Cristo Xesús, que ha vir xulgar a vivos e mortos, pola súa vinda gloriosa e polo seu reinado: pregoa a palabra, insiste teimudamente, corrixe, reprende, aconsella con moita paciencia e doutrina.

                        Palabra do Señor                             R/.  Grazas a Deus

ALELUIA     Heb 4, 12

Se non se canta, pódese omitir

Aleluia, aleluia.

A palabra de Deus é viva e dinámica,

xulga os proxectos e os pensamentos do corazón.

Aleluia.

Evanxeo     Lc 18, 1-8

Deus faralles xustiza aos seus elixidos que claman a El

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS

            Naquel tempo, Xesús propúxolles aos seus discípulos unha parábola acerca da necesidade de orar sempre, sen cansar:

            ‑ Había nunha vila un xuíz que nin temía a Deus nin respectaba o home. Na mesma vila había tamén unha viúva, que acudía a el dicíndolle: «Faime xustiza fronte  ao meu contrario». El, durante moito tempo, non lle fixo caso ningún; pero despois cavilou: «Aínda que non temo a Deus nin respecto o home, como esta viúva me está amolando, voulle facer xustiza, para que non me siga toleando toda a vida».

            E o Señor continuou:

            ‑ Escoitade o que di un xuíz inxusto. E logo Deus non lles vai facer xustiza aos seus elixidos, que claman día e noite, e non vai ter paciencia con eles? Asegúrovos que lles fará xustiza a tempo. Pero cando chegue o Fillo do Home, el atopará fe sobre a terra?                       

Palabra do Señor                             R/. Loámoste, Cristo

CASTELLANO

Primera lectura

Lectura del libro del Éxodo (17,8-13):

En aquellos días, Amalec vino y atacó a Israel en Refidín. Moises dijo a Josue:
«Escoge unos cuantos hombres, haz una salida y ataca a Amalec. Mañana yo estaré en pie en la cima del monte, con el bastón de Dios en la mano».
Hizo Josué lo que le decía Moisés, y atacó a Amalec; entretanto, Moisés, Aarón y Jur subían a la cima del monte.
Mientras Moisés tenía en alto las manos, vencía Israel; mientras las tenía bajadas, vencía Amalec. Y, como le pesaban los brazos, sus compañeros tomaron una piedra y se la pusieron debajo, para que se sentase; mientras, Aarón y Jur le sostenían los brazos, uno a cada lado.
Así resistieron en alto sus brazos hasta la puesta del sol. Josué derrotó a Amalec y a su pueblo, a filo de espada.

Palabra de Dios

Salmo

Sal 120,1-2.3-4.5-6.7-8

R/.
Nuestro auxilio es el nombre del Señor,
que hizo el cielo y la tierra.


V/. Levanto mis ojos a los montes:
¿de dónde me vendrá el auxilio?
El auxilio me viene del Señor,
que hizo el cielo y la tierra. R/.

V/. No permitirá que resbale tu pie,
tu guardián no duerme;
no duerme ni reposa
el guardián de Israel. R/.

V/. El Señor te guarda a su sombra,
está a tu derecha;
de día el sol no te hará daño,
ni la luna de noche. R/.

V/. El Señor te guarda de todo mal,
él guarda tu alma;
el Señor guarda tus entradas y salidas,
ahora y por siempre. R/.

Segunda lectura

Lectura de la segunda carta del apóstol san Pablo a Timoteo (3,14–4,2):

QUERIDO hermano:
Permanece en lo que aprendiste y creíste, consciente de quiénes lo aprendiste, y que desde niño conoces las Sagradas Escrituras: ellas pueden darte la sabiduría que conduce a la salvación por medio de la fe en Cristo Jesús.
Toda Escritura es inspirada por Dios y además útil para enseñar, para argüir, para corregir, para educar en la justicia, a fin de que el hombre de Dios sea perfecto y esté preparado para toda obra buena.
Te conjuro delante de Dios y de Cristo Jesús, que ha de juzgar a vivos y a muertos, por su manifestación y por su reino:
proclama la palabra, insiste a tiempo y a destiempo, arguye, reprocha, exhorta con toda magnanimidad y doctrina.

Palabra de Dios

Evangelio del domingo

Lectura del santo evangelio según san Lucas (18,1-8):

En aquel tiempo, Jesús decía a sus discípulos una parábola para enseñarles que es necesario orar siempre, sin desfallecer.
«Había un juez en una ciudad que ni temía a Dios ni le importaban los hombres.
En aquella ciudad había una viuda que solía ir a decirle:
“Hazme justicia frente a mi adversario”.
Por algún tiempo se estuvo negando, pero después se dijo a sí mismo:
“Aunque ni temo a Dios ni me importan los hombres, como esta viuda me está molestando, le voy a hacer justicia, no sea que siga viniendo a cada momento a importunarme”».
Y el Señor añadió:
«Fijaos en lo que dice el juez injusto; pues Dios, ¿no hará justicia a sus elegidos que claman ante él día y noche?; ¿o les dará largas? Os digo que les hará justicia sin tardar. Pero, cuando venga el Hijo del hombre, ¿encontrará esta fe en la tierra?».

Palabra del Señor

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *