A Palabra no 25º Domingo do Tempo Ordinario – Ciclo C

GALEGO

Primeira Lectura     Am 8, 4-7

Contra aqueles que teñen sometidos polo diñeiro aos necesitados

LECTURA DO LIBRO DE AMÓS

            Escoitade isto, vós que asoballades o pobre

e exterminades a xente humilde do país;

vós que dicides:

            «Cando pasará o festivo da lúa nova para vendermos o trigo

e o sábado para fornecer o gran

traficando ata co farelo,

para minguar a medida,

aumentar o prezo

e defraudar con balanza falsa,

para mercarmos por diñeiro o mendigo

e o pobre pola débeda dun par de sandalias?»

            Xura o Señor pola soberbia de Xacob:

            «Endexamais esquecerei os seus delitos”.

                        Palabra do Señor                             R/.  Grazas a Deus

SALMO RESPONSORIAL     Sal 112, 1-2. 4-6. 7-8

R/. (cf. 1a e 7b): Loade o Señor, que levanta os pobres.

Ou: Aleluia.

Loade, servos do Señor,

loade o nome do Señor.

Bendito sexa o nome do Señor,

agora e por sempre.

Sobre todos os pobos é excelso o Señor,

sobre o ceo a súa gloria.

Quen se compara  ao Señor, noso Deus,

que habita nas alturas

e se inclina para mirar

polo ceo e pola terra?

El ergue do po os indixentes,

levanta da varredura os pobres,

para lles dar asento cos príncipes,

cos príncipes do seu pobo.

Segunda Lectura     1 Tim 2, 1-8

Fáganse oracións por todos os homes a Deus, que quere que todos os homes se salven

LECTURA DA PRIMEIRA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO A TIMOTEO

            Benquerido irmán:

            Rogo primeiro de todo que se fagan peticións, oracións, súplicas, accións de grazas en favor de toda a xente, polos reis e por todos os que ocupan altos cargos, para que poidamos ter unha vida calma e serena baseada na piedade e na decencia.

            Isto é fermoso e grato a Deus noso Salvador. El quere que todos os homes se salven e cheguen  ao coñecemento da verdade.

            Porque hai un único Deus e un único mediador entre Deus e os homes: o home Cristo Xesús, que se entregou como rescate por todos.

            Tal é o testemuño dado no tempo oportuno. A min fíxome o seu pregoeiro e apóstolo ‑ digo a verdade e non minto ‑, mestre dos xentís na fe e na verdade.

            Por iso quero que en todos os sitios recen os homes levantando as mans limpas, sen ira nin discusións.

                        Palabra do Señor                             R/.  Grazas a Deus

ALELUIA     2 Cor 8, 9

Se non se canta, pódese omitir

Aleluia, aleluia.

Xesús Cristo fíxose pobre sendo rico,

para que vós vos fixésedes ricos coa súa pobreza.

Aleluia.

Evanxeo     Lc 16, 1-13 (longa)

Non podedes servir a Deus e á riqueza

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS

            Naquel tempo, díxolles Xesús aos seus discípulos:

            ‑ Dunha vez había un home rico que tiña un administrador, do que lle foron contar que estaba a lle acabar cos bens. Chamou por el e díxolle: «Que é iso que sinto falar de ti? Dáme conta da túa administración, que quedas despedido».

            O administrador púxose a cavilar: «E agora que vou facer, que quedo sen traballo? Cavar, non podo; e botarme a pedir, dáme vergonza. Ora! Xa sei o que vou facer para que cando me despidan haxa quen me acolla na súa casa!».

            Vaise, e chama por cada un dos debedores do seu amo e pregúntalle  ao primeiro: «Ti canto lle debes  ao meu amo?». El respondeulle: «Débolle cen bocois de aceite». El díxolle: «Pois colle o teu recibo e escribe axiña cincuenta».

            Despois preguntoulle  ao segundo: «Ti canto debes?». Respondeulle: «Debo cen ferrados de trigo». Díxolle el: «Pois colle o teu recibo e escribe oitenta».

            O amo loou a aquel administrador inxusto pola astucia con que actuara, pois os fillos deste mundo son máis asisados nas cousas deles cós fillos da luz.

            Por iso eu avísovos:

            ‑ Facede amigos coas riquezas inxustas, para que cando vos falten, vos acollan nas moradas eternas. Quen é fiel no pouco, tamén será fiel no moito; e quen é inxusto no pouco, tamén será inxusto no moito.           Pois, se coa riqueza inxusta non sodes fieis, quen vos vai confiar a verdadeira? E se no alleo non sodes fieis, quen vos vai confiar o voso? Ningún criado pode servir a dous amos, porque ou lle ten xenreira a un e ama o outro; ou ben atende a un e menospreza o outro. Non podedes servir a Deus e mais o diñeiro.

                        Palabra do Señor                             R/. Loámoste, Cristo

______________________________________________________________________

Ou:  10-13 (máis breve)

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO LUCAS

            Naquel tempo, díxolles Xesús aos seus discípulos:

            Quen é fiel no pouco, tamén será fiel no moito; e quen é inxusto no pouco, tamén será inxusto no moito. Pois, se coa riqueza inxusta non sodes fieis, quen vos vai confiar a  verdadeira? E se no alleo nos sodes fieis, quen vos vai confiar o voso? Ningún criado pode servir a dous amos, porque ou lle ten xenreira a un e ama o outro; ou ben atende a un e menospreza o outro. Non podedes servir a Deus e mais o diñeiro.

                        Palabra do Señor                             R/. Loámoste, Cristo

CASTELLANO

Primera lectura

Lectura de la profecía de Amos (8,4-7):

Escuchad esto, los que pisoteáis, al pobre
y elimináis a los humildes del país,
diciendo: «Cuándo pasará la luna nueva,
para vender el grano,
y el sábado, para abrir los sacos de cereal
—reduciendo el peso y aumentando el precio,
y modificando las balanzas con engaño—
para comprar al indigente por plata
y al pobre por un par de sandalias,
para vender hasta el salvado del grano?».
El Señor lo ha jurado por la Gloria de Jacob:
«No olvidaré jamás ninguna de sus acciones».

Palabra de Dios

Salmo

Sal 112,1-2.4-6.7-8

R/.
Alabad al Señor, que alza al pobre.

V/. Alabad, siervos del Señor,
alabad el nombre del Señor.
Bendito sea el nombre del Señor,
ahora y por siempre. R/.

V/. El Señor se eleva sobre todos los pueblos,
su gloria sobre los cielos.
¿Quién como el Señor, Dios nuestro,
que habita en las alturas
y se abaja para mirar
al cielo y a la tierra? R/.

V/. Levanta del polvo al desvalido,
alza de la basura al pobre,
para sentarlo con los príncipes,
los príncipes de su pueblo. R/.

Segunda lectura

Lectura de la primera carta del apóstol san Pablo a Timoteo (2,1-8):

QUERIDO hermano:
Ruego, lo primero de todo, que se hagan súplicas, oraciones, peticiones, acciones de gracias, por toda la humanidad, por los reyes y por todos los constituidos en autoridad, para que podamos llevar una vida tranquila y sosegada, con toda piedad y respeto.
Esto es bueno y agradable a los ojos de Dios, nuestro Salvador, que quiere que todos los hombres se salven y lleguen al conocimiento de la verdad.
Pues Dios es uno, y único también el mediador entre Dios y los hombres: el hombre Cristo Jesús, que se entregó en rescate por todos; este es un testimonio dado a su debido tiempo y para el que fui constituido heraldo y apóstol —digo la verdad, no miento—, maestro de las naciones en la fe y en la verdad.
Quiero, pues, que los hombres oren en todo lugar, alzando unas manos limpias, sin ira ni divisiones.

Palabra de Dios

Evangelio del domingo

Lectura del santo evangelio según san Lucas (16,1-13):

EN aquel tiempo, dijo Jesús a sus discípulos:
«Un hombre rico tenía un administrador, a quien acusaron ante él de derrochar sus bienes.
Entonces lo llamó y le dijo:
“¿Qué es eso que estoy oyendo de ti? Dame cuenta de tu administración, porque en adelante no podrás seguir administrando».
El administrador se puso a decir para sí:
“¿Qué voy a hacer, pues mi señor me quita la administración? Para cavar no tengo fuerzas; mendigar me da vergüenza. Ya sé lo que voy a hacer para que, cuando me echen de la administración, encuentre quien me reciba en su casa”.
Fue llamando uno a uno a los deudores de su amo y dijo al primero:
“¿Cuánto debes a mi amo?”.
Este respondió:
“Cien barriles de aceite”.
Él le dijo:
“Toma tu recibo; aprisa, siéntate y escribe cincuenta”.
Luego dijo a otro:
“Y tú, ¿cuánto debes?”.
Él contestó:
“Cien fanegas de trigo”.
Le dice:
“Toma tu recibo y escribe ochenta”.
Y el amo alabó al administrador injusto, porque había actuado con astucia. Ciertamente, los hijos de este mundo son más astutos con su propia gente que los hijos de la luz.
Y yo os digo: ganaos amigos con el dinero de iniquidad, para que, cuando os falte, os reciban en las moradas eternas.
El que es fiel en lo poco, también en lo mucho es fiel; el que es injusto en lo poco, también en lo mucho es injusto.
Pues, si no fuisteis fieles en la riqueza injusta, ¿quién os confiará la verdadera? Si no fuisteis fieles en lo ajeno, ¿lo vuestro, quién os lo dará?
Ningún siervo puede servir a dos señores, porque, o bien aborrecerá a uno y amará al otro, o bien se dedicará al primero y no hará caso del segundo. No podéis servir a Dios y al dinero».

Palabra del Señor

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *