A Palabra Domingo XXVIII

GALEGO

Primeira Lectura   Sab 7, 7-11

En nada considerei as riquezas comparándoas coa sabedoría

LECTURA DO LIBRO DA SABEDORÍA

            Roguei e foime dada a prudencia,

supliquei e veu a min o espírito da sabedoría.

            Preferina a cetros e tronos,

en comparanza a ela, coidei ser nada a riqueza;

non se lle asemella a alfaia de máis prezo,

pois todo o ouro,ao seu lado, é unha manchea de area,

e xunto a ela a prata é coma a lama.

            Ameina por riba da saúde e da beleza,

escollín posuíla en troques da luz,

pois o seu raiolar non ten solpor.

            Con ela viñéronme xuntos todos os bens,

polas súas mans, riquezas incontables.

                        Palabra do Señor                             R.: Grazas a Deus

SALMO RESPONSORIAL   Sal 89, 12-13. 14-15. 16-17

R.: (14)Énchenos da túa misericordia, Señor, e brincaremos de ledicia.

Ensínanos a contar os nosos días,

para que acheguemos o corazón á sabedoría.

Volve, Señor. Por canto aínda?

Apiádate dos teus servos.

Dános de mañá a fartura da túa misericordia,

para que teñamos felicidade e ledicia toda a nosa vida.

Alégranos polos días en que nos aflixiches,

por tantos anos de coitas.

Que se vexa a túa obra nos teus servos,

e a túa gloria nos seus fillos.

Que a bondade do Señor, noso Deus, sexa connosco,

que el consolide as obras das nosas mans.

Segunda Lectura   Heb 4, 12-13

A palabra de Deus xulga pensamentos e intencións do corazón

LECTURA DA CARTA AOS HEBREOS

            A palabra de Deus é viva e dinámica, máis cortante ca unha espada de dobre fío e que penetra mesmo alí onde se diferencian a alma e o espírito, as xuntas e a medula.

            Ela xulga os proxectos e os pensamentos.

            Non hai cousa que se lle esconda, todo está nu e penetrable aos seus ollos; é a ela a quen lle temos de dar contas.

                        Palabra do Señor                             R.: Grazas a Deus

ALELUIA   Mt 5, 3

Se non se canta, pódese omitir

Aleluia, aleluia.

Ditosos os pobres no espírito

porque deles é o Reino dos Ceos.

Aleluia.

Evanxeo   Mc 10, 17-30 (longa)

Vende todo o que tes e repárteo entre os pobres e, despois, ven e sígueme

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS

            Naquel tempo, estaba Xesús saíndo para se pór en camiño e chegou correndo un home, que se axeonllou diante del e que lle preguntou:

            — Mestre bo, que teño que facer para acadar avida eterna?

            Xesús respondeulle:

            — Por que me chamas bo? Ninguén é bo fóra de Deus. Xa sabes os mandamentos: “Non mates, non cometas adulterio, non rou­bes, non deas falso testemuño, non defraudes, honra a teu pai e mais a túa nai”.

            El replicoulle:

            — Mestre, todas esas cousas gardeinas desde a miña mocidade.

            Xesús fitouno cunha mirada chea de agarimo e engadiu:

            — Aínda che falta unha cousa: “Vai, vende todo o que tes, repárteo entre os pobrese terás un tesouro no ceo e, despois, ven e sígueme”.

Pero el tornou triste ante estas palabras e marchou moi apesarado, pois tiña moitos bens.

            Xesús, mirando arredor, díxolles aos discípulos:

            — Que difícil lles vai ser aos ricos entrar no Reino de Deus!

            E os discípulos ficaron moi sorprendidos por estas palabras. Pero Xesús volveu insistir:

            — Fillos, que difícil é entrar no Reino de Deus! É máis doado para un camelo pasar polo ollo dunha agulla do que para un rico entrar no Reino de Deus.

            Eles, aínda máis asombrados, comentaban entre si:

            — E quen se vai poder salvar?

            Xesús fitounos coa súa mirada e dixo:

            — É imposible para os homes, pero non para Deus, porque todo é posible para Deus.

            Entón comezou Pedro a dicirlle:

            — Mira que nós deixámolo todo e seguímoste.

            Dixo Xesús:

            — Dígovolo de verdade: “Non hai ninguén que deixe casa ou irmáns ou irmás ou nai ou pai ou fillos ou leiras por cousa miña e por cousa do Evanxeo, que pase sen recibir agora, neste tempo, cen veces máis en casas, irmáns, irmás, nais, fillos e leiras, xunto con persecucións e, no mundo futuro, a vida eterna”.

                        Palabra do Señor                             R.: Loámoste, Cristo

______________________________________________________________________

Ou:17-27 (máis breve)

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS

            Naquel tempo, estaba Xesús saíndo para se pór en camiño, e chegou correndo un home que se axeonllou diante del e que lle preguntou:

            — Mestre bo, que teño que facer para acadar avida eterna?

            Xesús respondeulle:

            — Por que me chamas bo? Ninguén é bo fóra de Deus. Xa sabes os mandamentos: “Non mates, non cometas adulterio, non rou­bes, non deas falso testemuño, non defraudes, honra a teu pai e mais a túa nai”.

            El replicoulle:

            — Mestre, todas esas cousas gardeinas desde a miña mocidade.

            Xesús fitouno cunha mirada chea de agarimo e engadiu:

            — Aínda che falta unha cousa: “Vai, vende todo o que tes, repárteo entre os pobres e terás un tesouro no ceoe, despois, ven e sígueme.

            Pero el tornou triste ante estas palabras e marchou moi apesarado, pois tiña moitos bens.

            Xesús, mirando arredor, díxolles aos discípulos:

            — Que difícil lles vai ser aos ricos entrar no Reino de Deus!

            E os discípulos ficaron moi sorprendidos por estas palabras. Pero Xesús volveu insistir:

            — Fillos, que difícil é entrar no Reino de Deus! É máis doado para un camelo pasar polo ollo dunha agulla do que para un rico entrar no Reino de Deus.

            Eles, aínda máis asombrados, comentaban entre si:

            — E quen se vai poder salvar?

            Xesús fitounos coa súa mirada e dixo:

            – É imposible para os homes, pero non para Deus, porque todo é posible para Deus.

                        Palabra do Señor                             R.: Loámoste, Cristo

CASTELLANO

Primera lectura

Lectura del libro de la Sabiduría (7,7-11):

Supliqué, y se me concedió la prudencia; invoqué, y vino a mí el espiritu de sabiduría. La preferí a cetros y tronos, y, en su comparación, tuve en nada la riqueza. No le equiparé la piedra más preciosa, porque todo el oro, a su lado, es un poco de arena, y, junto a ella, la plata vale lo que el barro. La quise más que la salud y la belleza, y me propuse tenerla por luz, porque su resplandor no tiene ocaso. Con ella me vinieron todos los bienes juntos, en sus manos había riquezas incontables.

Palabra de Dios

Salmo

Sal 89,12-13.14-15.16-17

R/.
Sácianos de tu misericordia, Señor.

Enséñanos a calcular nuestros años,
para que adquiramos un corazón sensato.
Vuélvete, Señor, ¿hasta cuando?
Ten compasión de tus siervos. R/.

Por la mañana sácianos de tu misericordia,
y toda nuestra vida será alegría y júbilo.
Dános alegría, por los días en que nos afligiste,
por los años en que sufrimos desdichas. R/.

Que tus siervos vean tu acción,
y sus hijos tu gloria.
Baje a nosostros la bondad del Señor
y haga prósperas las obras de nuestras manos. R/.

Segunda lectura

Lectura de la carta a los Hebreos (4,12-13):

La palabra de Dios es viva y eficaz, más tajante que espada de doble filo, penetrante hasta el punto donde se dividen alma y espíritu, coyunturas y tuétanos. juzga los deseos e intenciones del corazón. No hay criatura que escape a su mirada. Todo está patente y descubierto a los ojos de aquel a quien hemos de rendir cuentas.

Palabra de Dios

Evangelio del domingoLectura del santo evangelio según san Marcos (10,17-30):

En aquel tiempo, cuando salía Jesús al camino, se le acercó uno corriendo, se arrodilló y le preguntó: «Maestro bueno, ¿qué haré para heredar la vida eterna?»
Jesús le contestó: «¿Por qué me llamas bueno? No hay nadie bueno más que Dios. Ya sabes los mandamientos: no matarás, no cometerás adulterio, no robarás, no darás falso testimonio, no estafarás, honra a tu padre y a tu madre.»
Él replicó: «Maestro, todo eso lo he cumplido desde pequeño.»
Jesús se le quedó mirando con cariño y le dijo: «Una cosa te falta: anda, vende lo que tienes, dale el dinero a los pobres, así tendrás un tesoro en el cielo, y luego síguerne.»
A estas palabras, él frunció el ceño y se marchó pesaroso, porque era muy rico. Jesús, mirando alrededor, dijo a sus discípulos: «¡Qué difícil les va a ser a los ricos entrar en el reino de Dios!»
Los discípulos se extrañaron de estas palabras. Jesús añadió: «Hijos, ¡qué difícil les es entrar en el reino de Dios a los que ponen su confianza en el dinero! Más fácil le es a un camello pasar por el ojo de una aguja, que a un rico entrar en el reino de Dios.»
Ellos se espantaron y comentaban: «Entonces, ¿quién puede salvarse?»
Jesús se les quedó mirando. y les dijo: «Es imposible para los hombres, no para Dios. Dios lo puede todo.»
Pedro se puso a decirle: «Ya ves que nosotros lo hemos dejado todo y te hemos seguido.»
Jesús dijo: «Os aseguro que quien deje casa, o hermanos o hermanas, o madre o padre, o hijos o tierras, por mí y por el Evangelio, recibirá ahora, en este tiempo, cien veces más casas y hermanos y hermanas y madres e hijos y tierras, con persecuciones, y en la edad futura, vida eterna.»

Palabra del Señor

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *