A Palabra Domingo XII

GALEGO

Primeira Lectura   Xob 38, 1.8-11

Aquí han rematar os teus arrogantes impulsos

LECTURA DO LIBRO DE XOB

            Entón respondeulle o Señor a Xob desde o trebón:

            Quen pechou os portóns do mar

ao xurdir debruzándose do seo materno,

cando lle impuxen como embozo as brétemas

e o envolvín en néboas como panos?

            Daquela marqueille os límites

e asegureille os ferrollos e as portas,

e díxenlle: Ata aquí has chegar e non pasar.

            Aquí han rematar as túas altas ondas.

                        Palabra do Señor                             R.: Grazas a Deus

SALMO RESPONSORIAL   Sal 106, 23-24. 25-26. 28-29. 30-31

R.: (1b)Loade ao Señor, porque a súa misericordia é eterna.

Ou:Aleluia.

Os que baixan nos barcos ao mar,

para facer o seu traballo nas augas abismais,

poden ver os feitos do Señor,

os seus prodixios no océano.

Cun aceno del érguese o vento de temporal

e levántanse fortes as ondas;

érguense cara ao ceo e caen no abismo,

co estómago revolto, mareados.

No apuro clamaron ao Señor

e El librounos da aflición.

El troca a tempestade en brisa lene,

e quedan caladas as ondas.

Alégranse eles coa calma,

e El lévaos ao porto arelado.

Dean grazas ao Señor pola súa misericordia,

polos seus prodixios cos humanos.

Segunda Lectura   2 Cor 5, 14-17

Velaí renovouse a realidade

LECTURA DA SEGUNDA CARTA DO APÓSTOLO SAN PAULO AOS CORINTIOS

            Irmáns:

            É o amor de Cristo o que nos preme, cando pensamos que, ao morrer un por todos, todos morreron; el morreu por todos, de xeito que os que viven xa non vivan para si, senón para o que morreu e resucitou por eles.

            Por iso, nós xa non apreciamos a ninguén conforme a criterios mundanos; aínda que teñamos coñecido a Cristo conforme a eses criterios, agora xa non o coñecemos así.

            Polo tanto, quen estea en Cristo é unha criatura nova; o que era vello, pasou. Velaí unha realidade nova.

                        Palabra do Señor                             R.: Grazas a Deus

ALELUIA   Lc 7, 16

Se non se canta, pódese omitir.

Aleluia, aleluia.

Un gran profeta xurdiu entre nós;

Deus visitou o seu pobo.

Aleluia.

Evanxeo   Mc 4, 35-41

Quen será este que mesmo o vento e o mar o obedecen?

LECTURA DO SANTO EVANXEO SEGUNDO MARCOS

            Aquel día, á tardiña, díxolles Xesús aos seus discípulos:

            — Vaiamos á outra banda do mar.

            Eles, deixando a xente, levárono consigo na barca onde estaba sentado, e seguíano outras barcas. E formouse tal remuíño de vento que os salseiros caían enriba da barca e enchíana de auga. El, entrementres, estaba na popa durmindo sobre un cabezal. Eles espértano e dinlle:

            — Mestre, seica non che importa que afoguemos?

            El ergueuse e increpou ao vento e díxolle ao mar:

            — Cala, acouga!

            E amainou o vento, e veu unha gran calma.

            E dilles a eles:

            — Por que tendes tanto medo? Seica aínda non tendes fe?

            Eles sentiron entón un medo enorme e comentaban entre si:

            — Pero, quen será este, que mesmo o vento e o mar o obede­cen?

                        Palabra do Señor                             R.: Loámoste, Cristo

CASTELLANO

Lecturas del Domingo 12º del Tiempo Ordinario – Ciclo B

Primera lectura

Lectura del libro de Job (38,1.8-11):

El Señor habló a Job desde la tormenta: «¿Quién cerró el mar con una puerta, cuando salía impetuoso del seno materno, cuando le puse nubes por mantillas y nieblas por pañales, cuando le impuse un límite con puertas y cerrojos, y le dije: «Hasta aquí llegarás y no pasarás; aquí se romperá la arrogancia de tus olas»?»

Palabra de Dios

Salmo

Salmo responsorial Sal 106,23-24.25-26.28-29.30-31

R/. Dad gracias al Señor, porque es eterna su misericordia

Entraron en naves por el mar,
comerciando por las aguas inmensas.
Contemplaron las obras de Dios,
sus maravillas en el océano. R/.

Él habló y levantó un viento tormentoso,
que alzaba las olas a lo alto;
subían al cielo, bajaban al abismo,
el estómago revuelto por el marco. R/.

Pero gritaron al Señor en su angustia,
y los arrancó de la tribulación.
Apaciguó la tormenta en suave brisa,
y enmudecieron las olas del mar. R/.

Se alegraron de aquella bonanza,
y él los condujo al ansiado puerto.
en gracias al Señor por su misericordia,
por las maravillas que hace con los hombres. R/.

Segunda lectura

Lectura de la segunda carta del apóstol san Pablo a los Corintios (5,14-17):

Nos apremia el amor de Cristo, al considerar que, si uno murió por todos, todos murieron. Cristo murió por todos, para que los que viven ya no vivan para sí, sino para el que murió y resucitó por ellos. Por tanto, no valoramos a nadie según la carne. Si alguna vez juzgamos a Cristo según la carne, ahora ya no. El que es de Cristo es una criatura nueva. Lo antiguo ha pasado, lo nuevo ha comenzado.

Palabra de Dios

Evangelio del domingo XII

Lectura del santo evangelio según san Marcos (4,35-40):

Un día, al atardecer, dijo Jesús a sus discípulos: «Vamos a la otra orilla.»
Dejando a la gente, se lo llevaron en barca, como estaba; otras barcas lo acompañaban. Se levantó un fuerte huracán, y las olas rompían contra la barca hasta casi llenarla de agua. Él estaba a popa, dormido sobre un almohadón.
Lo despertaron, diciéndole: «Maestro, ¿no te importa que nos hundamos?»
Se puso en pie, increpó al viento y dijo al lago: «¡Silencio, cállate!»
El viento cesó y vino una gran calma.
Él les dijo: «¿Por qué sois tan cobardes? ¿Aún no tenéis fe?»
Se quedaron espantados y se decían unos a otros: «¿Pero quién es éste? ¡Hasta el viento y las aguas le obedecen!»

Palabra del Señor

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *